MICHÈLE’S BLOG
Kompa uit Haïti & Zouk uit Guadeloupe
Kompa uit Haïti en Zouk uit Guadeloupe
Als Benjamin begint over zijn haïtiaanse roots, duurt het nooit lang of we komen altijd terug op dat zelfde punt: de muziek. Dan zegt hij altijd “kizomba, dat komt niet uit Angola, maar uit mijn land”.
En daar heeft hij groot gelijk in!
Ik stel hem dan altijd voor als zo een klein haïtiaans manneke dat stond te wiegelen met zijn heupen ergens op een droge plek vol afval maar met een reuze grote smile op zijn gezicht.
Uiteraard stond hij daarin boven nog eens te dansen op een verhoogde berm, hoog boven de andere uit.
God had namelijk plannen met hem….
Haïti was lange tijd Frans, net zoals zoveel eilanden in de Caraïben. En daar ontstond in de jaren ’50 de Kompa of Compas: een antiliaanse merengue.
Op de eilanden Guadeloupe en Martinique ontstond vanuit dat muziekgenre in de jaren ’70 de zouk en vanuit de zouk ontstond dan weer de kizomba begin jaren ‘80. De muziekgroep Kassav werd razend populair en niet enkel op de eilanden, maar vooral in Angola, de bakermat van de kizomba.
Eduardo Paim
Opnieuw ligt het werk van een groot muzikant aan de bron. Deze keer is zijn naam Eduardo Paim, die in de jaren ‘83 en ‘84 een immense populariteit genoot over het grote afrikaanse continent.
Africadançar
In de jaren ‘90 verhuisde hij naar Portugal, waardoor hij in Europa de kizomba als een “hete virus” verspreidde over het continent. Topavondje blijft voor mij nog steeds één van de gala-avonden georganiseerd door Africadançar in Parijs. De zaal was prachtig verlicht met klassieke kristallen lusters, donker met blauw en rode verlichting en een massa aan mooie mensen. Prachtig waren ze uitgedost en voor 90% zwart. De zaal vulde zich met patchouli en heel veel bling.
Africadançar zal de geschiedenis ingaan als toonaangevend in het kizombamilieu.
Frans & Sarah Kizombalove
Dankbaar blijf ik altijd voor Frans Soenen & Sarah Amaro Kizombalove en de grondlegger van de kizomba in België José Garcia Ndongala Kizombalove. Hadden zij geen samenwerking met Etage Tropical aangegaan zou de verspreiding van Kizomba in onze dansschool en in Vlaanderen nooit zijn tot stand gekomen.
Frans en ik zullen altijd verbonden blijven met elkaar door de immense passie de we aan de dag legden voor de verspreiding van de kizomba. Frans verdiende geen euro aan zijn uren en uren les geven en ik al evenmin voor het uren en uren opendoen van een zaal waar aanvankelijk geen kat in zijn lessen stond.
Maar we hielden vol en hoe meer we onze tanden er in beten, hoe harder we samen doorgingen. Het lukte ons om onze dromen te realiseren want enige tijd later kwamen dansers van overal uit België. De lessen stonden bakkevol. Alle leraren uit de tropische danswereld passeerden de revue. Alle leraren die nu kizomba geven volgden toen les bij ons en maakten hen zo de passen van de kizomba eigen.
Onze wekelijkse samenwerking duurde 5 lange jaren: een tot voor Laure en Benjamin ongezien record tot samenwerking in de danswereld, iets wat ik voor de rest van mijn leven koester.
Door de immense populariteit van Frans en Sarah zijn ze nu wereldsterren en worden ze overal gevraagd, van Portugal tot Brazzaville, van Kenia tot Brazilië….
En toen stond op een mooie dag dat haïtiaanse manneke van vooraan in de tekst in mijn zaal. Benjamin, die ik vaag kende vanuit het salsamilieu, kwam vanuit het verre westvlaanderen samen met Annick Rohaert de lessen volgen. Aangezien ik ook de lessen volgde ontstond toen onze eerste connectie.
Benjamin werd letterlijk de beste van de klas.
Dansers, kenners wijken steeds voor hem en dat maakt mij reuzeblij. Onze vizie over dans ligt op dat vlak simultaan.
Benjamin schoolde zich later nog verder bij, en ook nu nog, bij de grote der kizomba en semba aarde en zo werd hij de nooit aflatende ambassadeur voor de authentieke Kizomba en Semba over tijd en plaats in Vlaanderen.
Feest in Guadeloupe
Op een bepàald ogenblik, na duizenden uren salsa, had ik voor mezelf uitgemaakt om even niet meer naar Cuba te reizen. Het was voor mij niet langer meer op vakantie gaan!
En dus ruilde ik de salsa, rumba, son, chacha, boléro…. de bonen met kip en de goedkope spaanse geimporteerde wijn voor nog maar eens champagne en de heerlijke creoolse keuken.
Elke avond is het feest in Guadeloupe… letterlijk elke avond.
Dames vergeet Cuba… t’is in Guadeloupe dat je moet zijn!
De hele avond kan je genieten van wiegelende heupen, dicht en warm; terwijl mooie woorden in je oor worden gefluisterd in de meest romantische taal van de wereld.
De volgende ochtend gonzen de antiliaanse deuntjes nog na, gelijk oplopend met de prachtige azuurblauwe golven van de oceaan.
Op de tropisch witte stranden dut je vervolgens in terwijl de muziek nooit veraf blijft.
Momenteel ben ik trouwens helemaal into Hatik.
Zouk
Ik hou echt wel van Zouk. Etage Tropical had de kans Leonardo en Layssa te mogen ontvangen. Deze twee wereldsterren; Leonardo kwam uit Brazilië maar woont nu in Nieuw Zeeland, en Layssa is Duits, hebben in de begin jaren van Etage Tropical het imago gegeven waar ik nu na al die jaren nog zoveel belang aan hecht.
Amsterdam, Parijs en Luxemburg
Mensen kwamen uit Amsterdam, Parijs en Luxemburg afgereisd om in Etage Tropical de zouk van deze lesgevers onder de knie te krijgen.
De antiliaanse zouk is niet de braziliaanse zouk
Even een belangrijk puntje: de zouk van de antillen wordt toch wel helemaal anders gedanst dan de braziliaanse zouk. Concreet zijn het twee zeer uiteenlopende dansstijlen. Daar waar de antiliaanse zouk heel dicht op elkaar wordt gedanst en heel veel weg heeft van de kizomba en semba, maar waarbij het ritme iets sneller gaat en de muziek wordt bepaald door electronisch werk, is de braziliaanse zouk één dat verwant is met modern. De braziliaanse zouk gaat zeer wijdt uiteeneen en in heel veel golfbewegingen is het de absolute nummer 1 in de zo uitgesproken verschillende verhoudingen tussen de leider en de volger.
Leonardo en Layssa kwamen voor de braziliaanse zouk en de pluimen van de tropische pauwen schitterden over de dansvloer. Opnieuw volgde ik gretig de lessen en nu, als de gelegenheid zich voordoet, doen Gaëtan Collaert en ikzelf nog wel eens een braziliaanse zouk. Ik dans het reuzegraag, maar enkel met héél goede leiders. Uiteraard is Gaëtan de onuitgesproken nummer 1 van de belgische dansscène. Van hem leerde ik trouwens heel veel: Zouk, Bachata, Bachatango, Merengue, On1, On2… alle tropische dansen die niet Cubaans zijn, en die ik voor altijd zal beschouwen als “De zijvarianten ….. “
Viva Cuba, Viva le Revolution
Want hoe interessant ik de andere dansstijlen ook vind, Cuba is nooit veraf.
En dan denk ik nog maar eens: Viva Cuba, Viva la Revolution en voor wat betreft la revolution, wij hebben onze eigen revolutie : één van dans, liefde en heel veel leven.
Vandaar ons motto: Always #dance #love #life en geloof me, als je dit volgt komen al je wensen uit in duizendvoud.
Dat besliste God trouwens ook voor dat dansend klein manneke in de straten van Port au Prince….